WOJTINEK BARTOSZ

Zawsze myślałem, że dużo wiem o pomaganiu. Po wzięciu udziału w projekcie, muszę stwierdzić, że słowo „pomoc” ma o wiele więcej definicji, niż mogłoby się wydawać. Uczestnicząc w tej wymianie, czułem się pomocny, a co lepsze, czułem, że otrzymuję pomoc od innych. Od ludzi, których poznałem podczas projektu, bije czyste dobro i bezinteresowność. Na tym powinna polegać każda współpraca.

Nigdy nie zagłębiałem się w tradycje krajów Dalekiego Wschodu. „PRWM” pozwoliła mi na wejście w sam głąb kulturalnej tajgi Rosji, która rozmiarami przypomina tę prawdziwą, pełną drzew i grzybów (wiem, bo osobiście miałem okazję je zbierać). Tradycyjne tańce, rosyjskie poczucie humoru, buriacki Lagman z majonezem, gościnność czy „Khop-Khey LaLa-Ley” Leonida Agutina- to wszystko miesza mi się w głowie i na pewno na długo pozostanie w pamięci.

Z racji tego, że jestem ogromnym fanem spania, nie ukrywam, iż projekt był wymagający pod względem energetycznym. Jednak to, czego się w czasie niego nauczyłem, na pewno rozkwitnie w przyszłości. Miałem okazję redagować stronę internetową „PRWM”, czego nigdy wcześniej nie robiłem. Poza tym, uważnie przyglądałem się moim zdolnym kolegom i koleżankom. Starałem się czerpać z ich artystycznych zmysłów, czy też zaradności życiowej. Mimo wszystko, za największy plus tego projektu uważam dwutygodniowe spotkanie z językiem rosyjskim. Już teraz wiem jak zamówić czaj z sacharem albo przynajmniej sam kipitok.

LATYPOVA TATIANA

За время участия в проекте а узнала, как проводится работа с пожилыми людьми, нюансы организации проекта по обмену едой, как проходит реабилитация в Польше и России. А так же как проходит работа по развитию детей с отклонениями. А так же я осознала, как важна «доступная среда» для людей с ограниченными возможностями.

Посещение Польши и изучение ее культуры стало для меня настоящим открытием. До этого проекта я мало понимала, что представляет из себя эта страна. Сейчас же, благодаря изучению достопримечательностей, поседению музеев, изучению истории и культуры Польши я не только составила картинку о стране, но и могу рассказать о ней знакомым.

Я увидела вектор развития преуспевающего в социальной помощи государства. Поставила перед собой ориентиры дальнейшей работы. Меня очень заинтересовала работа с пожилыми людьми. Так же я очень рада знакомству с польскими студентами, которые смогли эмоционально зарядить меня на дальнейшую работу.

ŚMIŁOWSKA PAULINA

W tym projekcie poznałam wiele, różnych metod rehabilitacyjnych. Szczególnie zaciekawiły mnie te, które są przeprowadzane na dzieciach. Nie sądziłam, że maluchy potrzebują tak dużo bodźców, żeby nauczyć się poprawnie funkcjonować. Tę wiedzę na pewno wyniosę i będę starała się zastosować ją w przyszłości, gdy sama już zostanę mamą.

Jeden z kolegów w grupie rosyjskiej jest Buriatem. Przyznam szczerze, że pierwszy raz słyszałam o tym narodzie. Jego kultura i sposób bycia bardzo mnie zafascynowały. Cieszę się, że pokazał Dacan, czyli swoją świątynie, w której się modli. Nauczył mnie też kilku buriackich słów, a także dał dużą lekcje pokory i opanowania - jak na buddystę przystało.

Z pewnością pokazał, że świat osób niepełnosprawnych nie jest smutny i szary jak każdy może myśleć. Ci ludzi czerpią z życia garściami, na dodatek radość, która im przy tym towarzyszy jest nie do opisania. Nauczyłam się bardziej doceniać to, co posiadam i cieszyć się z nawet najmniejszych rzeczy - bo w tym właśnie tkwi wdzięczność.

KOVALCHUK VALERIIA

Я узнала, что существуют специальные проекты, созданные для поддержки малоимущих , например, деление едой , узнала , как оказывать помощь людям на инвалидных колясках, если вдруг они упали, узнала о наличии множественных учреждений реабилитации взрослых и детей и технологии которые к ним применяют: спортивные комплексы, интерактивные доски и так далее. Самым главным открытием стала разновидность реабилитации : иппотерапия, о которой я до проекта никогда не слышала.

Забавным для меня стало, что в Польше по выходным дням не работают магазины, для России это совсем не характерно, так как в свободные дни жители,наоборот ,стремятсяпопасть в торговые точки ,и их запросы, как правило, удовлетворяют. О культуре Польши говорят ее архитектура, наличие исторических памятников- древнейших замков , в одном из которых нам удалось побывать, поведение людей и их отношение к русским. Удивительно , что многие очень положительно на нас реагировали, давали Советы в обычных магазинах, радушно принимали во всех местах, которые мы посетили во время экскурсий, дарили подарки, старались лучше нас понять.

Я долго думала, почему меня вообще взяли в этот проект, так как это событие стало для меня большой неожиданностью. Я даже не могла представить, что подобное может со мной случиться. Поэтому я, что называется, «прыгнула с места в карьер», и эти 2 недели стали сильной встряской для меня. Проект определенно дал мне понять, чем я хочу заниматься, задал направление, научил преодолевать коммуникационные барьеры и свои страхи, и в какой-то степени заставил пересмотреть многие взгляды на жизнь в принципе.

WIŚNIEWSKA MARTYNA

Zapoznałam się z różnicami w programach rehabilitacyjnych w obu naszych krajach, m.in. metoda Halliwika.

Najbardziej zapadł mi w pamięć moment, w którym zostaliśmy przywitani chlebem i solą w jednym z ośrodków rehabilitacyjnych - to również staropolski zwyczaj. Przypomniało mi to, że mamy wspólne korzenie w tradycji.

Czuję, że projekt poszerzył moje horyzonty wiedzy o świecie oraz pogłębił empatię do drugiego człowieka. Poznałam mnóstwo historii innych ludzi. To wszystko wzbogaca mnie nie tylko jako człowieka, ale również pokrywają się z tym co chciałabym robić w przyszłości, czyli kręcić filmy, opowiadać historie innych ludzi.

Harmonogram projektu był napięty, ale różnorodny. Wszyscy umieliśmy wspólnie się zintegrować poprzez pomaganie. Pomimo bariery językowej byliśmy w stanie się porozumieć - obie strony uczyły się nawzajem swojego języka oraz zwyczajów. Myślę, że wszystkich uczestników tego przedsięwzięcia charakteryzuje wrażliwość oraz otwartość na drugiego człowieka.

LINEV KIRILL

Я узнал достаточно много нового касательно помощи другим, благодаря проекту. Это новые практики, применяемые в сфере социальной помощи, в частности проект, суть которого в том, что население делится едой с теми, кто в этом нуждается, принося её в определённый центр, где любой, кому это необходимо, может её забрать и использовать. Так же, я почувствовал себя на месте людей с ограниченными возможностями, совершив путешествие по улицам Быдгоща на инвалидных колясках и, позднее, с повязкой на глазах. Это позволяет более глубоко понять и проникнуться их проблемой. В процессе происходящего, мы узнали, как можно помочь таким людям, если с ними произошла неординарная ситуация.

Очень много удивительных для меня вещей узнал о польской культуре. Например, их взаимоотношения. По сравнению с Россией, в Польше намного меньше официоза, что выражается в более простом, открытом и близком взаимоотношении между людьми, имеющими разный социальный статус, как в вертикальной, так и в горизонтальной плоскости. Несомненно, все экскурсии и познавательные истории не прошли даром и у меня сформировалось хотя бы примерное представление, что из себя представляет эта страна, её народ, культура и традиции.

Во-первых, проект внёс в круг моих знакомых, интереснейших людей, с которыми очень легко, несмотря на разные языки, весело, вопреки всем трудностям и просто тепло общаться. Во-вторых, это конечно опыт, связанный с новыми для меня практиками работы, поведения и взаимоотношений. В-третьих, конечно же, проект дал мне возможность впервые побывать в другой стране и прочувствовать всё это, за что я очень благодарен.

KRĄKOWSKA JOANNA

Projekt dał mi możliwość nie tylko zrozumienia potrzeb osób niepełnosprawnych, ale również nauczył mnie różnych metod pracy z nimi. Pracowaliśmy z osobami starszymi, młodzieżą, niesłyszącymi, niepełnosprawnymi psychicznie oraz wieloma innymi wspaniałymi ludźmi. Dowiedziałam się, że praca z każdą osobą przebiega indywidualnie w zależności od jej potrzeb.

Podczas projektu nie tylko ciężko pracowaliśmy, ale również zwiedzaliśmy mnóstwo ciekawych miejsc, które wzbogaciły naszą wiedzę zarówno o Polsce jak i Rosji. Rosja jest krajem wielokulturowym i dzięki temu mieliśmy przyjemność spróbowania tradycyjnych dań nie tylko kuchni rosyjskiej, ale również buriackiej czy ormiańskiej. Od naszego kolegi z grupy rosyjskiej, który dumnie reprezentuje narodowość buriacką, dowiedziałam się wiele interesujących faktów o jego kulturze oraz dominującej religii jaką jest buddyzm. Biorąc udział w warsztatach tanecznych w Polsce przypomniałam sobie kroki tradycyjnych polskich tańców, a w Rosji przyszło mi uczyć się tradycyjnego tańca kozackiego oraz buriackiego.

Uważam, że ja, studentka lingwistyki stosowanej, w wysokim stopniu rozwinęłam swoje umiejętności językowe podczas obcowania z przyjaciółmi z Rosji. Jest to dla mnie bardzo ważne, ponieważ wiążę przyszłość z językiem rosyjskim. Podczas trwania projektu rozwijałam swoją zdolność współpracy z innymi ludźmi, co uważam za niezwykłą zaletę.

Udział w projekcie to najlepsze co mogło mnie spotkać. To połączenie przyjemnego z pożytecznym. Cieszę się, że mogłam pomagać ludziom i czerpać z tego satysfakcję, ale jeszcze bardziej cieszę się, że poznałam wspaniałych ludzi, od których bije dobroć, empatia, którzy są gotowi w każdej chwili pomóc drugiej osobie.

GARMAEV BALZHIR

Я узнал, что помощь другим людям может проявляться поступками, а не только финансами, продуктами и вещами. Важно общение с людьми, поддержка и понимание в любой ситуации.

Очень мало знал о Польше до проекта, но после участия в нем, я открыл для себя позитивный и дружелюбный народ. Культура Польши находится на высоком уровне, к которому нам нужно стремиться.

Проект мне дал бесценный опыт общения с иностранной молодёжью. Позволил оказаться в Европе и посмотреть, как там помогают людям. Проект раскрыл новые перспективы моего развития.

SZPANKIEWICZ DAWID

Nauczyłem się wielu przydatnych rzeczy, które będą owocować w moim życiu. W Bydgoszczy jeździłem na wózkach inwalidzkich. Było to ogromne przeżycie, nigdy bym nie pomyślą, ze osoby niepełnosprawne maja problem w zwykłym poruszaniu się po mieście. W Chyta byliśmy w domu dziecka gdzie dzieci urodziły się z różnymi schorzeniami. Każde dziecko potrzebuje miłości i w takim domu dostają to. Jest to naprawdę ciężka i odpowiedzialna praca! Byliśmy również w centrum rehabilitacji gdzie pokazano nam jak zajmować się osobami po wypadkach. Ćwiczenia były pokazywane w wodzie.

Oczywiście w kraju Rosyjskim jest wiele tradycji, których nasi przyjaciele starali się nam pokazać. Na początku zaskoczyła mnie ich kuchnia. Przez cały czas każdego dnia jedliśmy inne potrawy, które naprawdę były przepyszne. Pewnego dnia mieliśmy ich tance ludowe, które były świetnie przeprowadzone i w dobrej atmosferze razem bawiliśmy się w ich rytmach.

Wiele rzeczy pozytywnych doświadczyłem przez tak krótki czas. Zobaczyłem w naszym kraju jak i w Rosji, ze pomoc u nas i tam jest tak samo potrzebna. Trzeba doceniać to co się ma, bo ludzie zmagają się z naprawdę trudnymi problemami. Od zawsze byłem związany z pomocą, gdyż działam charytatywnie w straży OSP. Ale po takim projekcie mam naładowane baterie i jeszcze większe chęci do pomocy innym ludziom!

Projekt był zorganizowany bardzo dobrze. Każdego dnia mieliśmy wszystko dobrze zaplanowane. Tematyka projektu była bardzo zbliżona do mojego życia. Ludzi,których poznałem przez tak krótki okres mam nadzieje, ze zaowocuje przyjaźnią na długie lata.

ZURNACHYAN IRINA

Проект помог мне ощутить себя на месте людей нуждающихся в помощи. Скажу честно, было трудно решиться сесть в инвалидную коляску. Но все же я сделала это и научилась управлять креслом. Кроме того, получила знания о помощи людям, не имеющим возможность передвигаться без коляски. Ещё мы пробовали ходить вслепую. Было страшно идти, когда ты ничего не видишь. В целом, мы посетили много мест, где изучили разные методики работы с инвалидами, детьми и пожилыми людьми. Думаю, все, что мы теперь умеем - это, безусловно, полезный опыт.

До участия в проекте не интересовалась культурой Польши. Очень радует, что теперь я знаю о жизни и этой страны. Мы посещали исторические места, музеи. Например, очень впечатлила фабрика нитроглицерина, где мы окунулись в историю Второй мировой войны. И, конечно же, не могу не сказать о людях. В Польше живёт много добрых и отзывчивых людей.

Было приятно, что на проекте ты мог не только получить новые знания, но и поделиться своими. Самое интересное - это наше общение с польской группой. Мы изучали польский язык, и порой говорили друг с другом без перевода. Благодаря ребятам из Польши я знаю несколько польских песен и скороговорок. Отмечу ещё один важный факт - мы нашли новых друзей! Верю и надеюсь, что увидимся вновь.

DZIKOWSKA ZUZANNA

Projekt polsko-rosyjskiej wymiany młodzieży pozwolił mi zgromadzić nowe doświadczenia związane z pomocą innym. Poznałam nowe techniki rehabilitacji dzieci, dorosłych i osób starszych poprzez warsztaty z wykwalifikowanymi osobami. Bardzo ciekawymi metodami rehabilitacji okazały się być dla mnie metody wodne takie jak „metoda Halliwika”, a także wykorzystanie do ćwiczeń trenażerów znajdujących się w basenie. Ponadto bardzo doceniłam stosowane metody relaksacji w instytucjach pomocy w Rosji. Pokoje zapewniające spokojną muzykę, grę świateł i obrazu są doskonałe dla pełnego odprężenia organizmu.

Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy na temat narodu mongolskiego - Buriatów, dzięki obecności uczestników tej narodowości w projekcie. Poznaliśmy ich tradycyjne dania jak na przykład „buzy”, tańce narodowe, a także gesty i słowa występujące w języku buriackim. Poza tym miałam możliwość spróbowania rosyjskich „pielmieni”, które okazały się być bardzo smaczne. Rosjanie ponownie udowodnili mi, że są narodem bardzo gościnnym i pomocnym.

Projekt polsko-rosyjskiej wymiany młodzieży pozwolił mi poznać wiele nowych słów w języku rosyjskim co pozwala mi na lepszą komunikację z kolegami z Rosji. Wizyta w Akademickim Centrum Medycznym i warsztaty z metody pracy z dziećmi „wolta” przyczyniły się do zwiększenia wiedzy w zakresie pielęgnacji dzieci, co na pewno poskutkuje lepszą opieką nad nimi gdy założę własną rodzinę. Praktyczne zajęcia z dziećmi dotkniętymi różnymi schorzeniami wzmogły we mnie wrażliwość na krzywdę i nieszczęście innych, co wywołało we mnie jeszcze większą chęć wspierania i pomagania osobom tego potrzebującym.

PYLINA NINA

Новым для меня стали адаптивные настольные и спортивные игры, которые можно применять в процессе реабилитации людей с ограниченными возможностями здоровья. А также правила ухода за младенцем, что важно знать каждому будущему родителю.

Каждый день мы все глубже погружались в культуру народа Польши, и самые яркие впечатления у меня остались от вечера польских танцев, от музеев, в которых мы побывали, и исторических мест, например посещение замка в Мельбурке. История и культура Польши многогранна, уникальна и интересна, проект помог мне убедиться в этом.

Участвуя в проекте я очень много нового открыла для себя, и очень многое осознала. Самое главное - это то, что нет границ в общении с другим народом, понимании его культуры, и развитии себя. Это так здорово - осознать, что каждый участник проекта делает тебя лучше каждый день, трудится в команде ради общего дела, старается понять твои чувства и твою культуру и открыт к новому. А самое главное - неравнодушен к людям, которые нуждаются в помощи и заботе. И в этом мы очень похожи, в наших переживаниях, эмоциях, и неравнодушном отношении к нуждающимся, и друг к другу.

Проект, однозначно, один из самых интересных и необычных, в которых я когда-либо принимала участие. Если и были какие-то сложности, а их не избежать при организации любого проекта, мы старались помогать друг другу, принимать и понимать обстоятельства и людей вокруг нас, и это очень сблизило всех участников проекта. Русско-польская Команда участников подобралась отличная, я скучаю по ним ещё до того момента, как они уедут. Мы стали близки, мы многое пережили за время проекта, и каждый изменился внутри в лучшую сторону. Это уникальный опыт, и спасибо организаторам проекта за возможность оказаться внутри тех увлекательных историй, которые случались с нами каждый день на проекте!

ZAWADZKA ANNA

Zawsze wiedziałam, ze pomoc innym jest dobra, ale nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo. W czasie projektu poznałam dużo form pomocy, fizycznych jak i psychicznych. Bardzo dużo osób potrzebuje po prostu wsparcia, zrozumienia i drugiej osoby przy boku. Przez te kilka dni odwiedziliśmy naprawdę dużo placówek i poznaliśmy wspaniałych ludzi. Każdy z nas starał się z całego serca, żeby móc podarować dobroć, która w sobie nosimy.

Część czasu, który spędziliśmy w Rosji poświeciliśmy kulturze i tradycjach tego kraju. Rozpoczynając od tradycyjnych potraw przez historie oraz taniec kończąc na istotnych w życiu Rosjan miejscach. Poznaliśmy tradycje kraju oraz tradycje miasta Czyta.

Projekt „pomaganie innym to moja pasja” dał mi dużo dobrego. Nie dość, ze mogłam poznać świetnych ludzi, którzy dali mi ogromnego powera to miałam okazje zwiedzić miasto Czyta. Jednakże najważniejsze jest to, ze projekt pokazał mi jak pomagać potrzebującym i zrozumieć co czują, poprzez rozmowę z nimi oraz miło przebyty wspólny czas.

KOCHEVA ANASTASIIA

Участвуя в проекте я узнала как правильно оказывать помощь людям с ОВЗ, как правильно контролировать их передвижение! Но самое главное, что не просто узнала, а попробовала это на себе!

Приехав в другую страну ты окунаешься в атмосферу нового для тебя мира! И ты ощущаешь новые нормы и правила поведения в обществе, пробуешь необычную для тебя кухню! Мне больше всего запомнился мастер -класс по польским танцам! Именно в танце стараются границы языкового барьера)

Во -первых, я научилась находить контакт с людьми говорящих на другом языке. Во -вторых , я открыла для себя игру Gollbol. В -третьих , я нашла новые полезные Контакты!

Данный проект является замечательной идеей, так как даёт уникальную возможность прикоснуться к культуре другого народа, найти новых друзей, даёт узнать полезную информацию , которая направлена на помощь другим людям!

PARADOWSKA KAROLINA

Podczas projektu miałam szansę wczuć się w rolę osób niepełnosprawnych, niewidomych, czy też głuchoniemych. Poznałam Ich osobiście, co uzmysłowiło mi, że nieważne jak bywa trudno w życiu, każdy jest w stanie się nim cieszyć na swój sposób. Pierwszy raz miałam możliwość pobawić się z dziećmi z różnymi schorzeniami, co dało mi dużą satysfakcję.

Czy nauczyłeś się czegoś o kulturze i tradycjach innego kraju, a może własnego? Dowiedziałam się dużo ciekawych rzeczy na temat kultury krajów wschodnich , zwiedziłam wiele interesujących miejsc, w tym piękną świątynie Dacan, w której się wyciszyłam i poszerzyłam moją wiedzę na temat religii buddyjskiej. Spróbowałam wielu różnorodnych dań kuchni buriackiej i rosyjskiej. Świetnie bawiłam się podczas wieczoru tańca. Rosjanie to bardzo ciekawy i gościnny naród.

Co dał ci projekt wymiany młodzieży dla twojego rozwoju i twojej przyszłości? Bardzo cieszę się że zdecydowałam się wziąć udział w tym projekcie, Poznałam wielu wspaniałych ludzi, którzy zapadną mi w pamięć na długie lata, nauczyłam się kilkunastu słów w języku Rosyjskim. Uważnie obserwowałam pracę moich kolegów i koleżanek, którzy są bardzo utalentowani. Projekt wzbogacił mnie zarówno w nowe doświadczenia, znajomości jak i wiedzę na temat kultury wschodniej. Dzięki temu przedsięwzięciu bardziej doceniam to, co mam. Każdemu, kto ma szansę wziąć udział w takim projekcie, z ręką na sercu mogę powiedzieć, że warto.

KOCIENIEWSKI SZYMON

Naprawdę dowiedziałem się wielu nowych rzeczy o pomocy innym. Poszerzyłem swoją wiedzę na temat rehabilitacji osób niepełnosprawnych a także osób starszych. Dowiedziałem się w jaki sposób pracuje się z dziećmi z autyzmem lub zespołem downa. Na własnej skórze mogłem doświadczyć trudów w poruszaniu się osób niepełnosprawnych na wózku bądź osób niewidomych. Jest to dla mnie spora lekcja nauki na temat pomocy innym, cieszę się, że dzięki temu projektowi mogłem poszerzyć swoją wiedzę w tym zakresie.

Znacznie zwiększyłem swoją wiedzę na temat kultury i tradycji Rosji. Dowiedziałem się również o istnieniu takiej nacji jak Buriaci. Miałem przyjemność skosztować rosyjskich potraw, tańczyć rosyjskie i buriackie piosenki. Pierwszy raz miałem styczność z Buddyzmem, odwiedziliśmy ich Dacan, czyli ich świątynie i byłem pod wielkim wrażeniem. 3. Ten projekt z pewnością poszerzył moja wiedzę na temat Rosji i osób tutaj żyjących. Jestem szczęśliwy, ze miałem możliwość odwiedzenia innego kontynentu, poznania osób tutaj żyjących a także ich obyczajów.

Natomiast jeśli chodzi o wpływ tego projektu na mnie i moja przyszłość to wiem, że tak naprawdę większość problemów z którymi my, zwykli, zdrowi ludzi się borykamy to to jest nic w porównaniu do tego co przechodzą te osoby każdego dnia, jak walczą i cierpią i wielki szacunek dla nich za to. Ten projekt zaraził mnie jeszcze większa chęcią pomocy drugiemu człowiekowi i na pewno będę to robił przy każdej możliwej okazji.

OLECHNOWICZ STANISŁAW

Podczas projektu miałem możliwość przekonać się z jakimi przeszkodami na co dzień zmagają się niepełnosprawni. Umożliwiło mi to dokładniejsza zrozumienie ich trudnej sytuacji. Zobaczyłem również w jaki sposób te osoby rozwijają swoje pasje mimo znacznych utrudnień(np. Piosenki w wykonaniu niesłyszących). Jest to możliwe dzięki zachowaniu nie zachwianej wiary w to, że nawet poważne problemy zdrowotne nie odbierają ludziom pasji i zapału do rozwijania siebie.

Projekt utwierdził mnie w przekonaniu, że dwa kraje geograficznie tak bardzo oddalone od siebie są tak bardzo zbliżone kulturowo. W Rosji poznałem również mniejszości narodowe i ich obyczaje, których wcześniej nie znałem.

Projekt, w którym wziąłem udział jest bezpośrednio związany z kierunkiem moich studiów. Zobaczyłem z bliska prace fizjoterapeutów w różnego rodzaju placówkach, w odległych od siebie miejscach (hipoterapia, Akademia Zdrowia w Chicie, centrum rehabilitacyjne PARIS w Bydgoszczy). Poza aspektem czysto zawodowym nauczyłem się przebywać i funkcjonować z osobami, które z różnych powodów nie są samodzielne.

ANDREEV ANATOLII

Проект дал возможность понять, что чувствуют люди с ограниченными возможностями. После переживания всех типичных для них ситуаций, я начал их больше понимать, и самое главное: я понял, как им можно помогать.

Да, польская культура очень интересна и многогранна. интересно было познавать польский язык, который одновременно похож и полностью противоположен русскому. Интересно привыкать к новому менталитету. Созерцать архетектуру в непривычном для меня готическом стиле. Национальные польские блюда кислые, без мяса, но вкусные, что оставило приятное воспоминания как для гастротуриста.

Увеличение уровня культурных эрудиционных знаний, и мотивацию помогать другим и путешествовать.

Очень хороший и важный для нашего времени проект. Он помогает несмотря на политическую обстановку в мире Оставаться добрыми людьми, полными понимания и желанием поддержки.

MIROEVSKAIA ARINA

...Czym jest wniosek projektowy? To tylko sterta papieru z celami, zadaniami, harmonogramem i budżetem.... W rzeczywistości prawdziwy projekt – to WY – Karolina, Nina, Zuzanna, Waleria, Paulina, Tatiana, Anna, Aleksiej, Szymon, Kiril,  Anastasia, Bartosz, Arina, Asia, Anatoliy, Stanisław, Irina, Martyna, Balzir i Dawid – wspaniali, twórczy, utalentowani młodzi ludzie z ogromnym sercem! 

Z klasą pokazaliście co można wspólnie osiągnąć przez 10 dni mając szczytny cel i parcie do jego realizacji.  Udało się wam stać nie tylko prawdziwą drużyną, obalić bariery językowe ale również pokazać iż dla dobra, miłosierdzia, współczucia, tolerancji i pomocy granice nie istnieją!
 

Jestem bardzo wdzięczny wam wszystkim za te dobre słowa, które padły w moją stronę, ale to WY zrobiliście  ten projekt, to WY od rana do świtu pracowaliście nad materiałami i planowaliście kolejne działania, to WY przyczyniliście się do mnóstwa pozytywnych emocji dzieci, przedszkolaków i łez wzruszenia u naszych starszych podopiecznych – seniorów. To WY swoją energią dzieliliście się z potrzebującymi i niepełnosprawnymi w Polsce i w Rosji, to WY spowodowaliście  potężny impuls do aktywnej wymiany najlepszych praktyk z zakresu pomocy innym w naszych krajach. 
 

Powiedzieć iż jestem z WAS bardzo dumny – to zbyt mało! Od serca dziękuję i cieszę się iż mogłem również przeżyć to wszystko wspólnie z wami, podziwiać kreatywność i umiejętności, doświadczać niezapomnianych i jednych z najlepszych w moim życiu chwil. 

DZIĘKUJĘ!

Ambasador Kongresów Polskich
Kierownik projektu PRWM 2019
dr Aleksander Skaliy