harmonogram projektu i dziennik projektu

Spis strony

•  Harmonogram w Polsce
•  Dzień 1
•  Dzień 2
•  Dzień 3
•  Dzień 4
•  Dzień 5

•  Harmonogram w Rosji
•  Dzień 1
•  Dzień 2
•  Dzień 3
•  Dzień 4
•  Dzień 5

HARMONOGRAM PROJEKTU

„POMOC INNYM - TO NASZA PASJA!” część w Polsce

12.08 (poniedziałek)

Uroczyste spotkanie z kierownictwem Europejskiego Centrum Sportu i Ratownictwa
Wizyta w domu dziennym dla seniorów, muzykoterapia dla osób starszych
Wizyta w Akademickim Centrum Medycznym, metoda pracy z dziećmi Bobatch + Woita
Obiad, wyjazd do Akademii Zdrowia
Gra - Szkolenie dla niepełnosprawnych GoalBall
Zwiedzanie Muzeum Mydła i Historii Brudu
Wieczór dialogu „Kim jesteś - kim jestem, I część (przygotowuje polska grupa)

13 sierpnia (wtorek)

Wizyta w przedszkolu akademickim. Rozmowa z dziećmi "Jak rozumiesz pomaganie innym?"
Exploseum - Muzeum Alfreda Noble'a
Wizyta w Centrum Aktywnej Rehabilitacji PARIS
Wprowadzenie do projektu „Jadłodzielnia”
Polsko-rosyjski wieczór historii (przygotowany przez polską grupę)

14 sierpnia (środa)

Fundacja Aktywnej Rehabilitacji - Warsztat pomocy dzieciom na wózkach
Siatkówka dla niepełnosprawnych
Lunch
Zwiedzanie Muzeum Europejskich Pieniędzy
Wizyta w wieży ciśnień
Polski wieczór przygodowy, terapia bębnowa

15 sierpnia (czwartek)

Wyjazd do Torunia
Działalność w centrum „Młyn wiedzy”
Lunch
Wizyta w Domu Mikołaja Kopernika
Zwiedzanie ośrodka dla osób niepełnosprawnych i osób o niskich dochodach
Powrót do Bydgoszczy
Wieczór tańca polskiego

16.06 (piątek)

Warsztat uczący pomagać niewidomym - gra miejska „Ślepo przez Bydgoszcz”
Podróż przez Kanał Bydgoski
Lunch
Wizyta w School of Braille
Wieczór polsko-rosyjski

Dzień 1

„Muzykoterapia i gry dla niewidomych”

Muzykoterapia to świetny sposób na wzajemną komunikację. Przekonaliśmy się do tego, rozpoczynając pierwszy dzień projektu od wizyty w domu dziennej opieki (DDP) dla osób starszych, który mieści się na kampusie WSG w Bydgoszczy. Co robiliśmy: Graliśmy na różnych instrumentach muzycznych, śpiewaliśmy rosyjskie piosenki wspólnie z osobami z DDP a także haftowaliśmy przedmioty do wystroju wnętrz. Ponadto rosyjscy studenci komunikowali się ze starszymi ludźmi zarówno po polsku jak i po rosyjsku.

Doświadczywszy wielu emocji, pojechaliśmy do Akademickiego Centrum Medycznego, gdzie fizjoterapeuta Zuzanna przeprowadziła mistrzowskie lekcje dotyczące prawidłowej opieki nad dziećmi. „Nauczyłam się prawidłowo trzymać dziecko. To było bardzo interesujące. Bez odpowiedniej praktyki nie można się tego poprawnie nauczyć. Słyszałam wiele przydatnych wskazówek. Próbowałam wykonać technikę „Fasola” na lalce. Pani wytłumaczyła nam korzyści i niebezpieczeństwa związane z używaniem chusty”- skomentowała Nina Pylina (rosyjska studentka).

Po południu uczestniczyliśmy w warsztatach sportowych, tj. goalboall („gra w ciemno”), skierowana jest do niewidomych oraz boccia. Później poszliśmy do Muzeum Mydła i Historii Brudu, gdzie zapoznaliśmy się z historią higieny osobistej na przestrzeni wieków.

Końcem dnia była gra „Kim jesteś, kim jestem”, przygotowana przez polskich studentów. Podczas gry rosyjscy studenci mieli okazję lepiej poznać swoich kolegów.

Dzień 2

„Mamo, tańczę! Czyli jak poznać Polskę w jeden dzień”

Drugi dzień dla polsko-rosyjskiej grupy rozpoczął się od wizyty w przedszkolu akademickim. Dzieci wraz ze studentami malowały obrazki na temat: „Co to jest dobro i opieka”. Rosyjska grupa przygotowała piosenki dla dzieci oraz przeprowadziła zabawy, żeby się lepiej zapoznać. Podczas zajęć w przedszkolu odwiedzili nas reporterzy z Radia "PIK" oraz TVP "Bydgoszcz", którzy przeprowadzili wywiad z uczestnikami projektu.

Po południu uczestnicy odwiedzili Exploseum - Muzeum Alfreda Nobla czyli fabrykę nitrogliceryny.

Uczeń z Rosji Aleksey Busoedov podzielił się swoimi wrażeniami: „Te budynki mają bardzo głębokie znaczenie. Fajnie, gdy możesz dotknąć historii, zobaczyć wszystko na własne oczy. Jako przyszły nauczyciel historii szczególnie interesuje mnie przebywanie w takich miejscach”.

Następnie zwiedziliśmy Centrum Rehabilitacji Medycznej „PARIS”. Dowiedzieliśmy się więcej o metodach fizjoterapii, masażu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Na koniec czekała nas miła niespodzianka - relaks w Grocie Solnej.

Zwieńczeniem tego dnia była wizyta w Zespole pałacowo-parkowym Ostromecko. W tym miejscu udało nam się dotknąć historii muzyki i polskiego tańca. Zaprezentowane tam eksponaty muzyczne to najstarsze instrumenty klawiszowe na świecie: pianino, fortepian, pianola. Sprawdziliśmy również swoje umiejętności choreograficzne w polskich tańcach ludowych: polonezie, oberku i krakowiaku.

Dzień 3

„Dzień solidarności”

Trzeci dzień projektu upłynął pod znakiem solidarności. Należy dbać o innych, pomagać ludziom wokół i pamiętać, że wszyscy jesteśmy braćmi.

Przeszliśmy szkolenie dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, a następnie wybraliśmy się na przejażdżkę do Centrum Handlowego, sprawdzając swoje umiejętności. Podczas wyprawy zakupiliśmy produkty dla potrzebujących. Dotyczyło to projektu "Jadłodzielnia".

Rosyjski student, Kirill Linev, podzielił się swoimi wrażeniami: „Wierzę, że ten projekt jest innowacyjnością, która ucieleśnia zarówno pomoc potrzebującym, jak i racjonalne wykorzystanie produktów. Polacy są dumni z istnienia "Jadłodzielni" i chętnie dzielą się tą ideą z innym”.

Następnie odwiedziliśmy Europejskie Centrum Pieniądza, gdzie poznaliśmy historię produkcji monet. Zobaczyliśmy jeden z najcenniejszych odnalezionych skarbów złota Polsce.

Wieczór był w klimacie afrykańskim. Nauczyliśmy się grać na perkusji i djembe. Uczestnicy z przyjemnością zetknęli się z muzyką i spędzili czas czerpiąc przy tym wiele korzyści. Oto co mówi o tym studentka z Rosji Valeria Kowalczuk: „Naprawdę podobały mi się warsztaty. Byłam przepełniona muzyką i starałam się grać w rytmie”.

Ponadto dzisiaj na oficjalnej stronie Uniwersytetu Zabajkalskiego opublikowano informację dotyczącą projektu polsko-rosyjskiej wymiany młodzieży. Miasto Chita z niecierpliwością oczekuje polskich studentów w Rosji.

Dzień 4

„Nauka, nauka i jeszcze raz nauka”

Czwarty dzień w Polsce uczestnicy projektu spędzili w turystycznym mieście Toruń. A co wynieśliśmy z tego dnia?

Rano udaliśmy się do centrum nowoczesności „Młyn wiedzy”, gdzie uczyliśmy się fizyki poprzez gry i różne programy interaktywne. Widzieliśmy wahadło Foucaulta, które pokazywało obrót Ziemi dookoła swej osi.

Następnie udaliśmy się do centrum miasta, gdzie odwiedziliśmy wyjątkowe miejsce- dom Mikołaja Kopernika. Ten polski naukowiec urodził się i mieszkał w Toruniu. Mieliśmy możliwość zobaczyć różne astronomiczne i medyczne przedmioty należące do Kopernika.

Studentka z Rosji Anastasia Kocheva podzieliła się swoimi wrażeniami:

„To bardzo interesujące miejsce, w którym odczuwa się naukę. Dom jest wyposażony w nowoczesne technologie, które wywarły na mnie wrażenie. To było świetne.”

Po obiedzie spacerowaliśmy po ulicach Torunia. To miasto słynie z historii i architektury. Poczuliśmy tam wyjątkową atmosferę, dzięki której najlepsze wspomnienia pozostaną w naszej pamięci.

Wieczorem studenci z Polski przeprowadzili grę o historii polsko- rosyjskiej dla rosyjskiej grupy. Zwycięska drużyna została nagrodzona.

Dzień 5

"Zamykam oczy i widzę Rosję”

Ostatni dzień w Polsce był szczególny dla uczestników projektu.

Dzień rozpoczął się od fascynującego, spaceru na ślepo po Bydgoszczy. Mogliśmy poczuć się jak osoba niewidoma. Nasza grupa została podzielona na pary i wszyscy otrzymaliśmy opaski na oczy i laski. Nie chodziliśmy tylko po ulicach Bydgoszczy, ale także każdy z nas dostał zadanie w centrum handlowym, gdzie trzeba było nawigować swojego partnera w zatłoczonym miejscu.

Anatolij Andreev, student z Rosji, podzielił się swoimi wrażeniami: „To było bardzo ciężkie zadanie. Po "oślepnięciu" zdałem sobie sprawę, jakie to trudne. Świat wokół staje się zupełnie inny niż ten, który widzi zwykły człowiek. Wsparcie bliskich w tej chwili jest bardzo ważne.”

W drugiej części dnia uczestnicy udali się na mini-wycieczkę po Brdzie na Smoczych Łodziach. Pogoda była deszczowa, co spowodowało pewne trudności, ale wykonaliśmy zadanie i świetnie się przy tym bawiliśmy.

Uczestniczka z Rosji Tatyana Latypova zaznaczyła, że po raz pierwszy w życiu płynęła taką łodzią. „Myślę, że podczas pływania na Smoczej Łodzi praca zespołowa jest ważna. Wspaniale było sprawdzić swoje siły w tej dyscyplinie- powiedziała.

Przez resztę dnia cieszyliśmy się pięknem Bydgoszczy, kupowaliśmy pamiątki i prezenty, a także przygotowywaliśmy się na wyjazd do Rosji.

HARMONOGRAM PROJEKTU

„POMOC INNYM - TO NASZA PASJA!” część w Rosji

19.08 (Poniedziałek)

Uroczyste spotkanie z władzami Zabajkalskiego uniwersytetu
Wycieczka po uniwersytecie, zwiedzanie muzeum geologicznego
Działanie młodzieży w akademii zdrowia (zajęcia na basenie metoda Halliwika)
Adaptacyjne gry planszowe w Zabajkalskim Uniwersytecie (matrioszka, boczcza, kornhol, kulbitto)
Wieczór dialogu Kto ty - Kto ja cz2

20.08 (Wtorek)

Praca w centrum rehabilitacyjnym dla niepełnosprawnych dzieci „Rostok”
Przejazd do uzdrowiskowego centrum „Raduga” (hipoterapia)
Zwiedzanie strusiej fermy
Wieczór polsko-rosyjskiej historii w formie gier „KISI” z udziałem osób niesłyszących z Rosji

21.08 (Środa)

przejazd w centrum rehabilitacji „Spasatel” (Nowokruczininsk)
działanie młodzieży centrum rehabilitacji „Spasatel”
program socjalno- kulturowej rehabilitacji ludzi z uszkodzonym słuchem (nazwa) Wspólna nauka piosenek w języku migowym (Pantomima, choreografia)
Kontynuacja wieczoru pieśni z udziałem niesłyszącej młodzieży z Rosji

22.08 (Czwartek)

Przejazd w centrum rehabilitacji „Dar”
Wspólne działanie młodzieży razem z upośledzonymi dziećmi, zajęcia w studio (fioletowy kot) święto (świat kolorów)
Odwiedzenie centrum profilaktyki i walki z AIDS
Zwiedzanie muzeum Dekabrystów
Wieczór rosyjskiego tańca narodowego

23.08 (Piątek)

Działanie w zabajkalskim szpitalu dla weteranówПосещение Читинского Дацана
Zwiedzanie Dacana w Czicie
Zwiedzanie muzeum okręgowego
Zwiedzanie źródła „Molokowka”

Podróż do Rosji

Dzień 1

"Nowe oblicze Rosji"

Po niedzielnym zaklimatyzowaniu się w Zabajkalskiej części Rosji, w poniedziałek rozpoczęliśmy drugą część projektu.

Władze Zabajkalskiej uczelni zorganizowali dla nas uroczyste przywitanie. Zostaliśmy nagrodzeni certyfikatami oraz mieliśmy możliwość obejrzenia filmików promujących rosyjską uczelnie, a także zapoznaliśmy się z jej historią.

Następnie zwiedzaliśmy niezwykłe Muzeum Geologiczne. Polska grupa nigdy wcześniej nie widziała takiej ilości szlachetnych kamieni, skał, czy szczątków pradawnych zwierząt jak np. nosorożec włochaty. Ogromne wrażenie zrobiły na nas odciski zwierząt wodnych, które mają ok 150 mln lat.

Obiad zjedliśmy w Akademii Zdrowia. Zaraz po nim udaliśmy się na jeden z tamtejszych basenów, żeby nauczyć się rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz poznać jedną z najlepszych metod - Halliwika. Po aktywnie spędzonym czasie, Dyrektor obiektu oprowadziła nas, szczegółowo opowiadając, jakie nowoczesne sprzęty znajdują się w Akademii Zdrowia.

Popołudnie spędziliśmy w jednym z oddziałów Zabajkalskiego Uniwersytetu grając w gry, tj. matrioszka, boczcza, kornhol, kulbitto. Po rozgrzewce podzieliliśmy się na 3-osobowe drużyny i rozegraliśmy pojedynek. Zwycięzcy zostali odznaczeni medalami, a reszta uczestników dostała certyfikaty. Wszyscy bawili się fantastycznie.

Zwieńczeniem tego pełnego wrażeń dnia był przygotowany przez rosyjską grupę wieczór dialogu "Kto Ty - Kto ja?". Polacy byli zaskoczeni z jakim zaangażowaniem i nutką fantazji zostali przyjęci. Nie obyło się bez wzruszeń. Ten dzień zbliżył nas do siebie jeszcze bardziej.

Dzień 2

"Dzieci, konie i jajo (strusie)"

Niedaleko naszego miejsca zamieszkania znajduje się centrum rehabilitacyjne dla niepełnosprawnych dzieci "Rostok". Przemiła Pani Dyrektor oprowadziła nas po placówce opowiedziała o funkcjonowaniu instytucji. Zobaczyliśmy bogactwo kreatywności: interaktywne tablice, "opiekunkę sowy" a także specjalne kamizelki obciążające, imitujące ciężar własnego ciała.

Następnie udaliśmy się na plac przystosowany do ćwiczeń dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Panowie (Eugeniusz i Andrzej) zaprezentowali nam krótki pokaz swoich umiejętności. Byliśmy pod wrażeniem ich sprawności fizycznej. Oprócz ludzi z ograniczoną sprawnością fizyczną na placu ćwiczą również profesjonaliści, na przykład Mikołaj Goncharenko, który wykonał prawdziwie widowiskowe akrobacje.

Następnie udaliśmy się do głównego budynku centrum "Rostok". Zostały pokazane nam sale do nauki logarytmiki, akupunktury, sensoryki I motoryki. Te zajęcia są skierowane dla ludzi w każdym wieku. Grupa polsko-rosyjska spróbowała swoich sił w grze dla niewidomych i niedowidzących osób- “Showdown”. Jest ona podobna do air hockey i tenisa. Polska grupa obdarowała podopiecznych fundacji "Rostok" drobnymi upominkami.

Po obiedzie udaliśmy się do kolejnego obiektu uzdrowiska "Rostok", który nazywa się „Raduga”. Zdobyliśmy tam wiedzę na temat hipoterapii, czyli rehabilitacji przy pomocy koni. Niektórzy podopieczni, między innymi z porażeniem mózgowym są ubierani w specjalny kombinezon o nazwie „Adela”, który posiada odciągi gumowe stymulujące pracę mięśni. Przy pomocy tego urządzenia koń wywołuje u dziecka taki sam ruch, jakby funkcjonowało o własnych siłach. W wyposażeniu placówki znajduje się także gorset, w którym szyny są pompowane, tworząc stabilizację dla całego ciała. Uczestnicy naszego projektu również mieli możliwość spróbowania swoich sił w hipoterapii.

Kilkanaście kilometrów od Czyty mieści się Ecofarma. Właściciel farmy, Pan o wielkim sercu do zwierząt, oprowadził nas po swoim gospodarstwie pokazując nam przeróżne gatunki ptaków, ze strusiami na czele. Swoje miejsce mają też tam dziki, psy, kozy a nawet lis. Na końcu wycieczki czekał na nas posiłek w postaci omleta ze strusich jaj.

Asia z polskiej grupy tak wypowiedziała się o farmie: "Bardzo lubię życie na wsi, więc czuję się tu jak w domu. Mogłabym zamieszkać na Ecofarmie. Jest tu tyle zwierząt, które kocham, a górski krajobraz zapiera dech w piersiach".

Po powrocie czekało nas intelektualne wyzwanie. Razem z niepełnosprawnymi osobami utworzyliśmy kilkuosobowe drużyny. Została sprawdzona nasza wiedza z ogólnej historii Rosji i Polski, a także bardziej szczegółowa z miasta Bydgoszcz i Kraju Zabajkalskiego. Wszyscy bawili się znakomicie, a zwycięzcy zostali nagrodzeni.

Tego dnia w Rosji mieliśmy możliwość obcowania z osobami niepełnosprawnymi umysłowo, ruchowo, niewidzącymi i niesłyszącymi. Jednogłośnie każdy z nas stwierdził, że te dysfunkcje są takie same, niezależnie czy to Polska czy Rosja. Cieszymy się, że nasze kraje wykorzystują coraz nowocześniejsze techniki pomocy i rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Dzień 3

"Spasatel, grzybobranie i hymn na migi"

Dzisiaj odwiedziliśmy centrum rehabilitacyjne "Spasatel". Zostaliśmy gorąco powitani „po rosyjsku”- chlebem i solą. Pracownicy ośrodka oprowadzili nas po objekcie i opowiedzieli o swojej pracy.

Ten wielofunkcyjny kompleks jest w stanie zapewnić stacjonarną terapię dzieciom z różnymi dysfunkcjami. Hipoterapia, tablice interaktywne, rysowanie na wodzie, tworzenie mydeł, koloroterapia, ćwiczenia oddechowe i logopedyczne- to tylko kilka metod rozwojowych jakie oferuje centrum rehabilitacji. Oprócz pracy z dziećmi placówka również dokształca rodziców i opiekunów aby mogli oni kontynuować terapię z dziećmi w domu. W wolnej chwili pacjenci korzystają z placu zabaw, basenu, gry w golfa oraz innych form rozrywki. Bardzo interesującym okazał się fakt, że „Spasatel” jest samowystarczalnym ośrodkiem, m. in. posiada on szklarnie i ogrody w których warzywa rosną prawie przez cały rok.

Dr Aleksander Skaliy i prof. Sergiej Kochan miło zaskoczyli uczestników projektu. Zaprosili nas na grzybobranie w tajdze. Nie zdążyliśmy się nacieszyć pięknem zabajkalskiego lasu, gdyż w ciągu 30 minut udało nam się zebrać trzy pełne kosze różnorodnych grzybów.

Następnie udaliśmy się do Organizacji Ogólnorosyjskiego Stowarzyszenia Osób Niesłyszących Kraju Zabajkalskiego. Przeprowadzono tam dla nas zajęcia z nauki języka migowego, co okazało się bardzo trudnym zadaniem. Wspólnie z Panią Dyrektor zaśpiewaliśmy hymn Polski za pomocą gestów (prawdopodobnie pierwszy raz w historii!). Po krótkiej lekcji, wraz z członkami klubu, zagraliśmy w dart, a następnie wszyscy razem uczciliśmy nasze spotkanie.

Zwieńczeniem dzisiejszego dnia był wspaniały koncert pieśni w języku migowym. Bartek, student z Polski, podzielił się swoimi wrażeniami: „Koncert był po prostu znakomity. Jestem pod głębokim wrażeniem poczucia rytmu osób niesłyszących. Nie wiedziałem, że można śpiewać pieśni wyłącznie za pomocą gestów. Wzruszające było to, że członkowie klubu bardzo się postarali przygotowując dla nas tak wspaniałe widowisko”.

Dzień 4

"Bliskie spotkanie z historią"

W czwartkowy poranek odwiedziliśmy centrum rehabilitacji "Dar". Zostaliśmy oprowadzeni przez Panią Dyrektor obiektu, która opowiedziała nam o dwóch programach, które tu oferują: psychologiczno-pedagogiczny i medyczny. Pierwszy z nich zapewnia pokoje na pobyt krótkotrwały, sale muzykalne, bajkoterapie, sale sensoryczne. Pokoje wyposażone są w urządzenia, które pomagają uzyskać psychiczny relaks i rozluźnienie. Natomiast program medyczny to zajęcia ze specjalistami, tj. logopeda, defektolog czy masażysta. Czasami z jednym pacjentem może pracować aż 16 wykwalifikowanych lekarzy. Przyglądaliśmy się zajęciom z metod malowania - Liliowy Kot. Byliśmy również widzami i zarazem uczestnikami niesamowicie kolorowego przedstawienia pt. "Farby Lata", z okazji wznowienia centrum rehabilitacji po przerwie letniej.

Uczestnicząc w wykładzie w centrum profilaktyki i walki z AIDS poszerzyliśmy naszą wiedzę na temat tej choroby. Porównywano tam statystyki zachorowań, profilaktyki i leczenia mieszkańców Kraju Zabajkalskiego i całej Rosji. Pracownicy centrum badają wszystkie grupy ryzyka: narkomanów, więźniów i osoby, które uprawiają stosunki seksualne bez zabezpieczeń. Wywnioskowano, że osoby w wieku 36 lat najczęściej zarażają się wirusem HIV.

Następnie udaliśmy się do cerkwi św. Michała Archanioła, w budynku której znajduje się Muzeum Dekabrystów. Pani przewodnik opowiedziała nam o antycarskim powstaniu (26 grudnia 1825r.) i o tym, co łączy Czytę z tym wydarzeniem. Dowiedzieliśmy się, że pierwsi dekabryści przybyli do więzienia w małej wiosce Czyta pod koniec stycznia 1827 r. Następnie, w latach 1827 i 1828, wysłano tu kilkudziesięciu kolejnych uczestników powstania. W ciągu około trzech i pół roku ciężkiej pracy dali osadzie impuls do rozwoju, który po około 25 latach przekształcił ją w miasto i stolicę Zabajkala. Paulina Śmiłowska, studentka z Polski, skomentowała: „Jestem pod wrażeniem bogactwa eksponatów, jakie posiada muzeum oraz pasji, z jaką Pani przewodnik opowiadała nam o tamtych wydarzeniach”.

Ostatnim punktem dzisiejszego dnia był wieczór tańców rosyjskich. Rozpoczęliśmy od nauki kroków do tradycyjnego tańca Kozaków. Początkowo, ciężko było nadążyć za szybkim tempem, które narzucił trener, ale już po chwili nikomu nie schodził uśmiech z twarzy. Następnie przeszliśmy do tradycyjnego tańca Buriatów. Nie mogliśmy zawieść naszego kolegi z grupy rosyjskiej, który należy do tego narodu, więc wszyscy starali się z całych sił. To było naprawdę wyczerpujące, ale niesamowicie jest móc nauczyć się czegoś tak odmiennego od polskich tańców narodowych.

Dzień 5

"Endgame"

Polska grupa rozpoczęła dzień od niezbyt przyjemnego wydarzenia. Udaliśmy się do budynku służb migracyjnych w Czycie, aby wyjaśnić zaistniały problem z kartami migracyjnymi. W tym czasie grupa rosyjska odwiedziła Zabajkalski Regionalny Szpital dla Weteranów Wojennych.

Oprócz lekoterapii, organizowane są tam różne wydarzenia kulturalne dla osób starszych. Mają tam miejsce również wieczory taneczne, przyjeżdżają chóry weteranów i kreatywne zespoły dziecięce. Co tydzień przybywają tu wolontariusze, którzy pomagają w organizowaniu wypoczynku dla seniorów. Weterani w Czycie tworzą różne organizacje, kluby i stowarzyszenia.

Grupa rosyjska porozmawiała z przewodniczącym komisji organizacji "Dzieci Wojny"- Nadieżdą Iwanowną. Powiedziała nam, że w Kraju Zabajkalskim jest wielu aktywnych weteranów, którzy występują podczas różnych wydarzeń z piosenkami, tańcem towarzyskim i lekcjami historii. Emeryci prowadzą bardzo aktywne życie. Chodzą na basen, uprawiają nordic walking i organizują wycieczki po Zabajkale. Uczestniczą także w kursach z obsługi komputera, chadzają do teatrów i na koncerty. Przeprowadzają lekcje historii w szpitalach i szkołach dla mieszkańców miasta.

Ponadto w Kraju Zabajkalskim istnieje stowarzyszenie „Wolontariusze srebrnej epoki”, którego członkowie bezpłatnie pomagają w organizowaniu i prowadzeniu różnych wydarzeń. Nadieżda Iwanowna: „Biorę udział w konkursie dotyczącym rozwoju miasta. Nie siedzę w jednym miejscu, dla mnie długie siedzenie na kanapie to wyczyn. Moim hobby jest pielęgnacja kwiatów. Codziennie uprawiam gimnastykę. Nie można stać w miejscu, trzeba się rozwijać”.

Polacy po spędzeniu kilku godzin w budynku służb migracyjnych dołączyli do reszty grupy przy buddyjskiej świątyni Dacan. Tam zostaliśmy ugoszczeni w jurcie, czyli namiocie, wykonanym ze skóry zwierzęcej. Przygotowano tam dla nas tradycyjną buriacką potrawę- buzy. Lama oprowadził nas po świątyni, szczegółowo opowiadając o buddyzmie. Polaków szczególnie zafascynowało wnętrze Dacanu, a przede wszystkim panująca tam różnorodność kolorów.

Wieczorem świętowaliśmy ostatni dzień naszego projektu. Rosjanie przygotowali dla nas niespodziankę w wyjątkowym miejscu. Po przejechaniu kilkudziesięciu minut autokarem, dotarliśmy do źródełka, z którego wypływa naturalnie gazowana woda. Każdy miał możliwość jej spróbowania. Kolacja na łonie natury, wspólna zabawa i muzyka grana przez Alexieia na niezwykłym instrumencie- hank, było idealnym podsumowaniem naszych dotychczasowych przygód.